වියැකුනු සෙනෙහස
                                                                          
                                            පැතුම් පොදිගනන් බැදගෙන
                                           හීන කන්දක් හිස දරාගෙන
                                         රන්හුයෙන් සුලැගිලි ද බැදගෙන            
                                      ආව දා මං ඔබේ සෙවනට
                                     ඔබට අමතක වීද අද දින


                                  සිගිති සුරතල් දියණියක මම
                                 ඔබේ දෑතට තිලිණ කල දින
                               මගේ නළලත තෑබූ සෙනෙහස
                            වියැකිලා අද.... ඔබට දැනුනද



                           පුංචි දියණිය ඔබේ ලග හිද
                        කියන සුරතල් වදන් ගැන ඔබ
                       ආදරෙන් මා සමග මිමිණු
                     යුගය නැවතත් ඒද අප වෙත
                

දඬුවම

කාලෙකට පස්සෙ වාඩි උනා t.v එක ටිකක් බලන්න කියලා හිතාගෙන.මෙන්න එතකොටම phon එක ring වෙනවා.කතා කරන්න නම් විශේෂ. කෙනෙක් නෑ.බලමු යාලුවෙක්ද දන්නේ නෑ කියලා හිතමින්ම මං phon එක අතට අරගත්තා.number එක නම් අදුනන්නේ නෑ.කමක් නෑ.
" හෙලො"
"හෙලො...."ම්හ්..කිසි සද්දයක් නෑ.ම්...මේ කව්ද බොලේ,මාත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න හදන කෙනා.එහෙම හිතමින්ම මං නැවතත් හෙලො කිවෙමි.ඒත් සද්දයක් නම් නෑ
"මේ මොන විකරයක්ද මේ...පිස්සෙක්ද කොහෙද"කියා මා ඇමතුම විසන්දි කලෙමි.number එක මොකක්ද කියලා බල බල ඉද්දි මෙන්න අයෙත් ඒ number එකෙන්ම...ගන්දෝ නොගන්දෝ....කමක් නෑ,answer කරනවා.
"හෙලො"
"හෙලො නෙත්මි"
"ම්...කව්ද මේ..."
"අදුනන්න බැයිද මාව"
මදක් කල්පනා කර "අනේ sorry,මට මතක නෑනෙ"යි කීවෙමි.
"නෙත්මි ම... ම...මං නිවන්..."
මාව සීතල වී ගල් ගැසී ගියාක් මෙනි,මොහොතකට දැනුනේ මුලු ලෝකයම මා අසල නැවතුනු බවකි.
"නිවන්" කීවා නොව මගෙ කටින් පිටවිය.හිත නොසන්සුන්ය,කෙලෙස අදහා ගන්න දැයි මට නොහැගෙ.
නිවන්,නිවන් මගේ නිවන්,මගේම නිවන්...නෑ...මගෙ කියලා මං හිතන් හිටපු ,හීනෙකින්වත් මගේ නොවුනු,කවදා හරි හොයන් ඒවී කියලා මං හිතන් හිටපු... නිවන්... දෙයියනේ .....මේ එයා.
"හෙලො,හෙලො..නෙත්මි, ඔයා අහගෙනද?"
"ම්.... ඔව්... ඔව් නිවන් මං අහගෙන"
තප්පර කිහිපයක නිහඩ තාවයකට පසු නැවතත් හඬ අවදි කල ඔහු "තරහද නෙත්මි"
අමාරුවෙන් හඬ අවදි කල මා "නෑ" යි කීවෙමි.එය ඔහුට ඇසුනාද නැද්දවත් නොදනිමි.
"මට සමාවෙන්න නෙත්මි,මට සමාවෙන්න"ඔහු මහත් වේදනවකින් කීවාය.
මට ඉකි බිදිනි,කෑ ගසා හඩන්නට තරම් වේදනාවක් මට දැනුනි. ජිවිතය , මේ ආදරය , මෙලෙස මටම දඩුවම් කරන්නේ ඇයි.මං මගෙන්ම විමසුවෙමි.
" නෙත්මි, මේ අව්රුදු 12 මම මැරි මැරි ජිවත් උනේ.මං පිච්චුනා කෙල්ලෙ,ඔයාව මතක් වෙන හැම තප්පරයක් ගානේම මගෙ හිත පිච්චුනා.මට සමාවෙන්න මගෙ රත්තරං.මට කවදාවත් ඔයාව රවට්ටන්න,රිද්දන්න ඕනා වුනෙ නෑ.මං ඔයාට අදරේ කලා,මගේ මුලු ලොකේම ඔයා කියලා හිතලා මං ඔයාට අදරේ කරා.දන්නෑ මං දන්නෑ රත්තරං අපිට මොකද උනෙ කියලා.මං විදෙව්වා අවුරුදු 12ක් මං විදෙව්වා මගෙ කෙල්ලෙ උඔ නැතුව .. තවත් බෑ.මං මැරෙයි , සත්තයි මං මැරෙයි නෙත්මි . ඔයා නැතුව තවත් ජිවත් වෙන්නෙ කොහොමද මං.
ඔහු එක දිගට එක පෙලට කියාගෙන යයි.ඔහුගෙන් අසන්නට,ඔහුට කියන්නට මටද බොහෝ දෙවල් ඇති මුත් හඬ අවදි කර ගත නොහැක.පිටාර ගලන වැවක් මෙන් උණු කදුලු කැට නිදහසේ වේගයෙන් කම්මුල් ඔස්සේ ගලාන යයි. ඒවා පිසදැමීමට තරම් වත් උවමනාවක් මට නොතිබිනි.
"නෙත්මි, කතා කරන්න නෙතූ....කතා කරන්න.බනින්න මට, ඔයාගේ දුක නිවෙනකම් බනින්න "
ඔහු මේ කියන දෙවල් ගැන මට පුදුමත් සිතේ...ඔහුට බැනලා මගෙ වේදනාව අඩු වෙනවනම් මා එය කරන්නෙ මීට අවුරුදු 12කට කලින්ය.එය එසේ වීනම් මා අද මෙතරම් වේදනා විදින්නේද නැත.
"ගිය දේවල් ගැන දැන් කතා කරලා ඵලක් නැ නිවන්" මම අමාරුවෙන් කියා ගතිමි.
"ඵලක් නැත්තේ නෑ නෙතූ...අඩු ගානේ අපේ හිත්වල වේදනාව හරි අඩු වෙයි.අපි කතා කරමු නෙතූ"
"මට තේරෙන්නෑ නිවන්. ඇයි ඔයා මට කතා කලේ.ඇයි ආයෙමත් මගේ ලොකෙට ආවෙ.මං හිත හදා ගත්තේ ගොඩාක් දුක් විදලා දෙයියනේ.ඇයි ආයෙමත් මගෙ සැනසීම නැති කරන්න හදන්නේ"
"අනේ එහෙම කියන්න එපා නෙතූ,මට ඔයා නැතුව ජිවත් වෙන්න බෑ"
"මෙච්චරකල් ජීවත් උනෙ ඒ විදිහටම ජිවත් වෙන්න නිවන් " මං මේ තරම් නපුරු වෙන්නේ කෙලසදැයි මටම නොහැගේ.
නිවන් හඩා වැටෙන්නට විය,මගේ සිත රිදුම් දුන්නද නැවතත් ඔහුව මගේ ලොකෙට ගන්නට මට නොහැක.ඔහු මට අයිති නැත.දැනට අවුරුදු 12කට පෙර ඔහු මගේ කියා මා පිලිගත්තද,ඔහුගෙ දෙමාපියන් නිසා ඔහු මගෙන් දුරස් විය.ඒදා මා හඩා වැටෙද්දී ඔහු මා සනසන්නට හෝ නොඅවාය.සියලු දුක් වේදනා තනිව වින්දේ මාය.අව්රුදු 12ක පසු ඔහු දැන් නැවත පැමින ඇත.සමාවක් දුන්නද නැවත මගෙ ජිවිතයට පිලිගත නොහැක.
"ඔයා මොනතරම් පින්සේන්ඩු උනත් ආයෙත් හැරෙන්න මට බෑ නිවන්. ඒක කොහොමටවත් කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙයි.තෙරුම් ගන්න"
"නෙත්මි ඔයා මගෙන් පලිගන්නවද?"
"අනේ නිවන් මට එහෙම කරන්න පුලුවන් උනානම්"
"අපි අලුත් ජිවිතයක් ලස්සනට පටන් ගමු නෙතූ"
අලුත් ජීවිතයක්.. අලුත් ජිවිතයක්ද නිවන්..අවුරුදු 12 කට කලින් ඔයා මාව කාත් කවුරුත් නැති හිගන්නියෙක් වගේ අතඇරලා දාලා යද්දීයි මට ජීවිතේ නැති උනේ නිවන්... ඔව් එදායි මට මාවම නැති උනේ... හිත හදාගන්න කෑ ගහලා ඇඩුවා...නොකානොබී හිටියා..ඒ කාගෙන්වත් පලි ගන්න නෙවෙයි බඩගින්දර දැනෙද්දී හිතේ ගින්දර අමතක වෙයි කියලා හිතුනු නිසා..මේ අවුරුදු 12 මං ජීවත් වෙලා තියෙනවා නිවන්...මළමිනියක් වගේ හරි ජීවත් වෙලා තියෙනවා...ඔයා එගැන සතුටු වෙන්න ...ඔයා අද ආපහු හැරෙද්දී මං මැරිලාගිහින් නම් ඔයා මීට වඩා විදවයි..."
"නෙතූ ඔයා මට ඕන තරම් බනින්න....ඕන දෙයක් කියන්න...ඕනම දඩුවමක් දෙන්න...මං තරහා නෑ කව්දාවත්....ඒත් මට ඔයාව ඕනා...මගේ ජිවිතේ ඉතුරු ටිකවත් ඔයත් එක්ක සැනසීමේ ජිවත් වෙන්න මට ඔයාව ඕනා.."
"දෙයියනේ..නිවන්.., ඔයා කොහොමද ඔය තරම් ආත්මාර්ථකාමී උනේ...ඒදා මගෙන් වෙන් වෙන්න ඔයා කිව්වේ අම්මාට තාත්තාට වේදානාවක් දෙන්න බෑ කියලා නේද...ආ... ඒ වෙනුවෙන් ඔයාට මොන දුක උහුලන්න උනත් ඔයා ඒක සතුටින් භාර ගන්නවා කිව්වේ...එතකොට අද..අද මොකද උනේ... අද මොකද උනේ නිවන්...අද මාව ඔයාගේ දෙමාපියන්ට ගැලපෙනවද..., ඔයාගේ තත්වෙට මාව ගැලපෙනවද..."
" අනේ මට සමාවෙන්න නෙතූ...දහස්වාරයක් මට සමාවෙන්න...මං වැරදියි ..මට තේරෙනවා..මං වැරදියි...ඒත් මට ඔයාව ඕනා...ඔයාට මතකද අපි අපේ අනාගතේ ගැන මවපු හීන...ඒ ලස්සනම ලස්සන හීනවලට අපි පණ දෙන්න ඕනා..මං ඔයාගේ හැම හීනයක්ම හෑබෑකරනවා කෙල්ලේ.."
" හ්ම්...ඒ හීන අමතක උනේ ඔයාටයි රත්තරං...මට හැමදාම ඒවා මතක තිබුනා..ඒ මතකය නිසාවෙන්ම මං වින්ද වේදනා වල අඩුවක් තිබුනේ නෑ..ඔයා මට සමාවෙන්න නිවන්...ඔයාට මෙහෙම කියන්න මං කවදාවත් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ.. , අද ඔයා මට ගැලපෙන්නෙ නෑ නිවන් ...හේතුව ඔයා දික්කසාද වෙච්ච මිනිහෙක් නිසාවත් , දරුවො 2න්නෙක්ගේ තාත්තෙක් නිසාවත් නෙවෙයි...එකම හේතුව .......ඔයා විශ්වාස කරන්න පුලුවන් මිනිහෙක් නොවීම..."

කියන්නට තව දහසක් දේ තිබුනද කිසිම දිනක මට පිරිමියෙකු හඩනවා දැකීමට හෝ ඇසීමට ඇති නොහැකියාව නිසාම මා ඇමතුම විසන්දි කලෙමි..හදවත පුපුරු ගහන්නට විය..ඇස් වලින් ගින්දර පිටවන්නාක් මෙනි... මේ වේදනාව ඉවර වන තුරු හඩන්නට උවමනාය...නමුත් ඵලක් නොවන බව දන්නේ ඉවරවන්නේ කදුලු මිස වේදනාව නොවන බැවිනි...මා ඇස් තදින් පියා ගතිමි..දැවිල්ල මොහොතකට නැවතුනාක් මෙන් දැනුනි..මා නිවන්ට කීදෙවල් නැවත මතකයට නඟා ගෑනිමට උත්සහකලෙමි..මං ගත් තීරණය හරිද..

මා ගත් තීරණය නිවැරදි දැයි නොදනිමි...නමුත් මට මෙන් ඔහුටද දඩුවමක් තිබිය යුතුය..ඔහුට ආදරය කල පවට අදද මා තනිකඩය... ඊටත් වඩා දරුනු වේදනාවකින් දැවෙමින් ඉන්නෙමි හෙටද එය ඒසේ නොවේ යැයි කාට නම් කිව හැකිද....නමුත් ඔහු.....

මෙය ඔහුට දඩුවමක් වේද නොවේද නොදනිමි...දන්නා එකම දේනම් මට සදාකාලිකවම සැනසීමක් නොමැති බවය..

ලගදිම දිනෙක අයේත් ඒවි නැතිවුනු සතුට නුඔ සොයාගෙන

ජිවිතය අද
දුෂ්කරයි ඔබ ලඟ
එනමුත් දනී මම
ඔබ ශක්තිමත් වඟ තවම

ගරා වැටුනු බිත්ති සේම
ගරා වැටුනු ජිවිතද...
යදින්නේ ඔබේ සරණම නේද..ඔය

සියුම් තරහක්
මතුවුනද විටකදි
මගේ ලොව නොසැලෙන
පහන් ටැඔ ඔබ

එපා කදුලැල් ගන්න නෙත් වෙත
ජීවිතය හැර දිව නොයන් කිසි විට
පරාද නොවෙයි ලෝකය හමුවේ ඔබ
ඒදා මෙන් මගෙ හිත කියයි, අදත් මට

අද මෙලෙස දුක් වුවද...
යලි දිනක් ඒයි නැවත
සැගව ගිය ඒ සතුට
අප සොයා පැමිනෙන

එතෙක්...........
බය නොවී ඉන්න ඔබ
සැහැල්ලුවෙන් දිවි ගෙවමින්
ලෝකයට කියාදෙන්න හිනාව ගැන....


............... ලගදිම දිනෙක අයේත් ඒවි , ඒ නැතිවුනු සතුට නුඔ සොයාගෙන..................

ප.ලි- ඒ සතුට ආ යුතුමයි...රැයක් ඇත්නම් ඒ රැය නිමාවන අලුයම සේම , මේ වේදනාවන් නිමා කරමින් සතුට ඔබ සොයා ආ යුතුමයි...එතකන් මේ ජිවිතය දරාගන්න..ඔව් ඔයාට ඒක පුලුවන්..මට තේරේනවා ඒක ඔයාට පුලුන් කියලා . මේ දුක් වලට නැවතුම තියන්න ඔයාටමයි පුලුවන් . ඔයා දිහා බලන් හූල්ලන ඔය ගෙදර බිත්ති වලට වගේම තවමත් පණ තියෙන ජිවිත වලට කියලා දෙන්න ලගදිම මේ ආකාරුණික වේදනාව ඉවර වෙන බව...ඔයා ඒ මූණූ වලට හිණාව අරගෙන එන බව..ඒත් එතකන් " මං ඔයා ලඟම බව කියනෙපා...."

මගෙ දුට සෙනෙහසින් .......

ඔබේ පුංචි මුව කමල
දෙස බලන් හැම දිනෙක
මා සිතමි මගේ දුට
පින්වන්ත මවක් වෙන්න

හිත පුරා නිති නැගෙන
ආදරේ තරම මට
කියාදෙන්න මදි තවම
මා දන්න වදන් සැම

මොළකැටි දෙඅත් පා
දගකරන විලාසයට
හදවතින් ගලාඑන
සෙනෙහසේ මව් ගුණය
නුබේ නමින් පෙරලුවෙමි
සුදු දුවේ කිරි බවට

මගෙ පුංචි ලෝකයට
සතුට සැනසුම ගෙනා
මේ පුංචි සුරගනට
ආදරෙයි මම සදා ......!!

වරද කිමදැයි සිතමි

සිත නීවි සැනහෙන්න
පතා මම හැමදිනම
දල්වන්න හිතාගත්
බුදු පහන දෙස බලාන

දහස් වරක් එක සිතින්
පෑතූ ඔබ නොලැබෙන්න
තරම් මා අතින් උනු
වරද කිමදැයි සිතමි....!!!

"සමාවෙන්න"

මට මගෙ සිත හදා ගන්න
උදව් වෙන්න මට බැරි කොට
එහෙව් මගෙන් ඔබේ හිතට
කිනම් සහනයක් දෙන්නද...

මේ ජිවිතේ වැලපෙන්නේ
ඔහු වෙනුවෙන් නොවන බවද
ඔබ වෙනුවෙන් පමනක් බව
ඔබට කෙලස නම් කියම් ද

මා නිතරම ආඩම්බර වග
ඔබ හැමදාමත් කීවද...
කවදා හෝ දුටුවද ඔබ
හදවත තුල ඇති දයාව

"සමාවෙන්න"කියනු මිසක
නොහැක අන් යමක් කරන්න
ඔබට වඩා මා අසරන
බව පමනක් සිතා ගන්න

හැමදාමත් කාටම හරි
කරදරයක් උනා මිසක
කිසි හිතකට සැනසීමක්
වෙන්නට බැරිවිය මා හට

මල් වයසෙ යුවතියන්ට
ඇති දහසක් සොදුරු පැතුම්
එනමුදු ඔබ දන්නවාද...
මගෙ පැතුමන් ගිලිහුනු බව..

දැන් ඇත්තේ එක පැතුමයි..
"මරණය"ඒ පැතුම තමයි
ඔහු කැදවා ගෙන යන තුරු
හුස්ම ගන්නවා පමනයි...

සැනසුම කොයි ගියාවදෝ....

දින දින බලා උන්නෙමි මම නුබ එනකන්
දැන් ගතවී ඇත බොහො දින නුබ නෑවිත්
සිත පෑරෙයි වෙන හැමදිනටත් වැඩියෙන්
සිත සනසන සැනසුම නුබ කොහෙද ඉතිං

නුබ ඇවිදින් මගෙ මුදු සිත සනහාපන්
යලි නොගිහින් මේ සිත අසලින් හිදපන්
කිසි අයෙකුට නුබ ගෙනියන්නට නොදිමින්
රැක ගන්නම් මගේ සැනසුම වරෙන් ඉතින්

වෙන කිසිවක් නෑ අවැසි මෙමට ඉතින්
නුබ පමනයි නැත්තේ මගෙ සිත අසලින්
තිබෙන සියලු සන්තක මා නමට ඉතින්
සියල්ල ගෙන නුබ පමනක් වරෙන් ඉතින්

නුබට නොහැකිනම් මා සිත සනහන්න
සැනසුම නොමැති ජිවිතයක් එපා ඔන්න
සදාතනික සැනසුම මට හිමිවෙන්න
මරණය වෙලා වත් නුබ පිහිටට එන්න....

ඉක්මන් සුවය පතනෙමි ...

හදවත සසල විය මිතුරි එය කියන කල
කලයුතු දෙයක් නෑ හැගුනේ එවිට මට
එකවර මතක් වූයේ ඔබේ නුවන් යුග
දෙනුවන් තේමී ගියෙ ඉවසනු නොහැකි කල

එදා බැදුනු ආදරයෙහි නෑ අඩුවක්
සදා ඔබට පෙම්බදින්න හිත හැදුවත්
නොමැත ඉඩක් ඔබේ ලොවේ තව දුරටත්
දෙන්න ලගින් ඉන්නට මට එක මොහොතක්

මගෙ ආදර මිතුරියගෙන් දු.ක ඉල්ලා
වචන දෙකක් පවසා ඔබ දිරිගන්වා
කියනට අවැසි වූ මුත් ඔබ ලග සැමදා
රැදෙන්නටයි මට ඕනා හිත නොතලා

මිතුරිය කෙලෙස හදුනන්නෙද මගේ සිත
නිතරම ඇය පවසන්නේ වෙනතක යන්න
ආදරයක් නෑ ඇය කිසි දිනක කර
ඉතින් කෝම දුක දන්නේද එහි තිබෙන

හිත පතනා කිසිවක් නෑ ඉටු වූයේ
තවදුරටත් නෑ පැතුමක් හිත වූයේ
ඔබ වෙනුවෙන් හැමදාමත් හිත හැඩුවේ
ඇයි මේ හැටි දුක පමනක් උරුම වුනේ

පතනෙමි හිත සතුට හැමදාමත් හිමිට
එලෙසම පතමි නිරෝගි සුව හිමි ඔබට
තිබෙන සියලු දොස් දුරුවී හිමි නමට
ඉක්මන් සුවය පතනෙමි හිමියනි ඔබට

නව දිවියක් අරඔනු කෙලෙසද...

අරබන්නට නව දිවියක්
නෑ සිතිවිලි වල සවියක්
ඔහු ආවොත් නැවත වරක්
නව දිවියම අපා දුකක්...

මා පැතු සියුමැලි සෙනෙහස
මෙතුවක් ලැබුනේ ඔහුගෙනි
ඔහු හැර මා හදුන ගත්තු
කිසිවෙක් නෑ මේ මිහිපිට

ඔහු කිවත් "එන්න ලඟට"
"තුරුලු වෙන්න එක මොහොතක්"
කොහොමද හිතහදාගන්නේ
නිල්දෙනුවන් අමතක කර..

ඒ මතකෙට සමුදෙන තුරු
නොහැකිය ඔබ ලගට එන්න..
හැකිනම් මා වටහාගෙන
ඔබෙ ජිවිතෙ හදාගන්න..

ඔබ සතුටින් ඉන්න දිනක මේ හිත වඩාත් වඩ වඩාත් සැනසෙනු ඇත.ඔහු නැති කල සැනසීම , අදරය යයි සිතා මා නැතිකරගත් සැනසීම එදින ආපසු මට හිමිවනු ඇත.නමුත් ඔබේ වෙන්නයයි අයදිනු එපා..එය මෙලොව මාහට ඇති දුෂ්කරම කාර්යයයි..ජිවිතයට ඉඩදී බලා ඉන්න. නමුත් ඔබේ ජිවිතය අතනොහැර...

දයාබර නුඔ....

ජිවිතය අබියස මා හඩා වැටෙනා විට
උනු කදුලු පිසදා ....
මුව මතට සිනහවක් ගෙනාවේ නුඔයි....
ආදරය නමින් මා බලාහිදිනා කල...
බලපොරොත්තුවක් වී ජිවිතයට
පණ පෙව්වේ නුඔයි....
ආදරයම ආදරයම පමණක් ඉල්ලා
හදවත හඩ තලද්දී මදපවනක දැවටිලා
මා දෙසට ආදරය වී හැමුවේ ඔබයි...ඔබ පමනමයි...
මුදු පවන වී...
මල් සුවද වී...
සොදුරු සිත මගෙ පැහැර ගත්තේ නුඔයි... නුඔ පමනමයි...
තනිකම මකා නුඹේ පෙම පුදා...
මා ප්‍රේමයෙන් මුසපත් කලෙත් නුඔයි...නුඔ පමනමයි...
නුඔ තිලිණ කල සුන්දර ලෝකය
මගේ නෙත් ලග පණ අදිද්දී...
නුදුටු සේ ඇය දෙසට පිය මැන
මගේ සිහිනයන් දවාහලු කල...
මගේ සිත් ගත් දයාබර නුඔ...
අදත් ..අද සේම හෙටත් හෙටසේම ඉදිරියෙත්
නුඔව පතනා ...නුඔ පමනක්ම පතනා පුංචි
සුරඟන මමයි...මම විතරමයි....